اسفند, ۱۳۹۵
ریمورف
خوانش مورفولوژی یا ریخت‌شناسی یک شهر به ما کمک می‌کند ساختار و هویت فضایی آن را درک کنیم و در نهایت راه‌حل‌هایی برای شهر بیابیم که با بستر آن تناسب بیشتری دارند.
نظریه‌ی ریمورف رویکردی را برای مطالعه‌ی ریخت‌شناسی شهری بر اساس آثار هنرمند فرانسوی «اَرمِل کَرون» معرفی می‌کند. کرون شهر را به عنوان یک اثر هنری در نظر می‌گیرد و در کنار آن از برنامه‌ریزان دعوت می‌کند تا مفاهیم شهر را دوباره بررسی کنند و به آن‌ها مشخصات ریخت‌شناسانه‌ی جدید بدهند.
در پروژه‌ی ریمورف - در قالب دو کارگاه آموزشی و در ادامه‌ی آن پژوهش‌های بین‌رشته‌ای گسترده‌‌تر - به بررسی ساختار نقشه‌‌ی شهر تهران پرداخته شد. فرآیند مطالعه شامل جداسازی بلوک‌ها از موقعیت جغرافیایی اصلی خود و سازماندهی مجدد آن‌ها با توجه به دیگر اطلاعات درون آن‌ها از قبیل اندازه، جامعه‌ی محلی، تراکم جمعیت، میانگین درآمد، تعداد درختان، شریان‌ها، نوع زمین و … بوده است.
چارچوب نظری، جنبه‌های فنی و نتایج پروژه در کتاب تخصصی به نام «قابلیت بینایی و شنوایی کامپیوتر در تحلیل شهری با استفاده از چارچوب ریمورف» در سال ۱۳۹۷ توسط انتشارات اشپرینگر منتشر شد.
.
.
.