فروردین, ۱۴۰۳
نشریه‌ی 25.5: پاپ_ آرچ | معماران فرای معماری
پروژه ی «معماران فرای معماری» ماحصل استودیوی آموزشی پاپ-آرچ می باشد که در سال 1400 در مرکز نوآوری شهری تهران (توییک) برگزار شد.
طبیعت چندرشته‌ای معماری این امکان را به آن می‌دهد که به طور یکپارچه مفاهیمی از حوزه‌های گوناگون را ادغام و بازآفرینی کند. ادغام هنر و معماری نمونه‌های بسیاری از این نوع کاوش‌های خلاقانه را در طول تاریخ به وجود آورده است. در این شماره از 101 TUIC، با استفاده از لنز «Iconicity» به بررسی چگونگی ادغام هنر پاپ با معماری پرداخته و دلیل جذابیت این مفهوم برای معماران را بررسی می‌کنیم. علاوه بر این، چگونگی متحول شدن ایده‌ی معماران از «Icon» در زمینه‌های معماری را بررسی می‌کنیم که دیگر محدود به توصیف ساختمان‌ها نیست، بلکه به در برگرفتن نمادهایی با اهمیت فرهنگی، گسترش یافته است.
بنابراین در این شماره از 101 TUIC، به طور هدفمند تمرکز را از ساختمان‌های معمار به طراحی‌های غیرساختمانی معمار منتقل می‌کنیم. با ارائه‌ی یک ساختار فهرست‌گونه حول یک رویکرد طبقه‌بندی، ما این تلاش‌ها و طرح‌های نمادین و غیر معماری تجلیل شده‌ی معمار را به سه دسته‌ی اصلی طبقه‌بندی کردیم: محصول، هنر عمومی و شخصیت اجتماعی. هدف ما این است که از طریق این بررسی نشان دهیم چگونه معماران عناصر فرهنگ پاپ را با محوریت نقش Iconicity تفسیر و ادغام می‌کنند.
مطالعه‌ی رایگان این نشریه :
<
