تیر, ۱۴۰۲

نشریه‌ی 24.5 : ایده هایی برای میکرویونیت ها | عرصه های خصوصی هسته ای

پروژه ی «عرصه های خصوصی هسته ای» ماحصل استودیوی آموزشی میکرویونیت می باشد که در سال 1400 در مرکز نوآوری شهری تهران (توییک) برگزار شد.
امروزه در شهر‌ها اکثر خانواده‌ها، داشتن مساحت بیشتر در خانه‌های خود را برای احساس راحتی بیشتر در اولویت قرار می‌دهند، که همین امر منجر به گرایش به خرید خانه‌های بزرگ‌تر، حتی در میان خانواده‌های کوچک‌ شده است. از این مسئله می‌توان نتیجه گرفت که فضا‌های بدون استفاده در یک خانه در حال تبدیل شدن به فضا‌های ارزشمندتری از فضا‌های اشغال شده هستند.
کلمه ی اسکان با مصدر سکنی گزیدن، یکی از نیاز‌های اساسی انسان است. وقتی انسان در مکانی اسکان می‌یابد، آن را به روش‌های مختلفی اشغال می‌کنند. در طول شبانه روز، ساکنان یک خانه بیشتر وقت خود را در یک یا دو فضای اصلی می‌گذرانند، در حالی که برای دوره‌های کوتاهی به رویداد‌های مختلف در فضا‌های پیرامونی می‌پیوندد. این فضا‌های ثانویه اغلب در صورت عدم استفاده ساکنین توسط مبلمان و ابزارآلات مختلف اشغال می‌شوند.
با این حال، شهروندان شهرهای بزرگ به دلیل افزایش هزینه های ساخت و ساز و تورم، در یافتن مسکن مقرون به صرفه و مناسب با چالش هایی روبرو هستند. این تقاضا برای فضای اضافی نیز منجر به افزایش هر چه بیشتر قیمت مسکن می شود.
برای پرداختن به این موضوع، “Unitary Domesticities” به عنوان پلتفرمی پیشنهاد شده است که فضا‌های اصلی و ثانویه ی یک خانه را باهم ترکیب می‌کند و استفاده از مبلمان و ابزار را بهینه می‌کند. هدف تغییر سبک زندگی ساکنان به گونه‌ای است که کاهش فضا‌های ثانویه، کیفیت زندگی آن‌ها را کاهش ندهد. این پروژه این پتانسیل را دارد که چرخه ی افزایش تقاضا برای فضا و هزینه‌های مسکن را اصلاح کند و زندگی شهری را برای شهروندان قابل دسترس تر و قابل مدیریت نماید.
مطالعه‌ی رایگان این نشریه :
ایده هایی برای میکرویونیت ها | عرصه های خصوصی هسته ای
<