شهر ناشنوادوست

شهریت فراگیر، رویکردی است که تاکید می‌کند اگر شهر را به مثابه بستری در نظر بگیریم که دانه‌های زیستی گوناگونی را - مانند زنان و مردان، خردسالان و سالمندان، ناتوانان و کم‌توانان جسمی و ذهنی، ثروتمندان و فقیران و اقشار آسیب‌دیده‌ی اجتماعی - درون خود جای داده، به نظر می‌رسد این دانه‌ها باید به یک اندازه و به یک کیفیت امکان بهره‌مند شدن از جنبه‌های گوناگون شهر مانند خدمات، زیرساخت‌ها و امکانات را داشته‌باشند.

در استودیوی شهر ناشنوادوست - اولین استودیو از مجموعه‌ی شهریت فراگیر - تلاش بر این بود که با تمرکز بر نیازهای ناشنوایان به عنوان یکی از اقشاری که کمتر در معرض توجه هستند، گامی کوچک در راستای حضور پررنگ‌تر آن‌ها در شهر برداشته‌شود. 

خروجی این استودیو، طراحی یک مبلمان شهری چندمنظوره برای ناشنوایان بود؛ مبلمانی که امکان تعامل آن‌ها با یکدیگر و با سایر مردم را به نسبت افزایش می‌دهد. در بخشی از این مبلمان، یک بازی برای شنوایان و ناشنوایان طراحی شده که در آن مدیوم انتقال پیام، کلام نیست و در نتیجه، استفاده از زبان اشاره در مورد تعدادی از کلمه‌های کلیدی شهری ترویج پیدا می‌کند. این مبلمان با طرحی مدولار و بر پایه‌ی هندسه‌ی گسترش‌پذیر ورونویی، قابلیت توسعه‌‌ی طولی و عرضی را در سایت دارد و امکان انطباق آن با هندسه‌های سایت‌های مختلف نیز وجود دارد. 

.

.

.

حمایت مالی : مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران

با همکاری : کانون ناشنوایان ایران

مدیر پروژه : رها اشرفی

مشاوران : مهدیه علی‌زاده . مژده کمالی

گروه پژوهش و طراحی : نیما قانعی . نوا خلوصی . محمد بهجو . هومن هورسان . فریده یوسفی مقدم