اردیبهشت, ۱۳۹۹
نشریهی ۷ : ۱۰۱ نمونه از معماریِ سریع
طراحي در بحران، لزوما به معني طراحي در بحرانهاي طبيعي نيست. تهران، پر از بحران است. يكي از اين بحرانها، شرايط زندگي جمعيت حدودا 5 ميليون نفري است كه در طول روز در شهر حضور دارد ولي ساكن آن نيست.
به ظهر تهران كه نزديك ميشويم، خيابانها پر ميشوند از افرادي كه نيم ساعتي را به استراحت كردن يا ناهار خوردن ميگذرانند. كنارههاي بزرگراهها، ماشينهايي پاركشده ديده ميشوند كه رانندههايشان در اطراف بزرگراه روي چمن دراز كشيدهاند يا خوابيدهاند. يا ممكن است رانندههاي تاكسي را ببينيم كه در طول روز جايي براي يك چرت نيمساعته نمييابند. پيرامون بيمارستانها، اطرافيان و نزديكان بيماران در پيادهروها نشستهاند يا چادر زدهاند. خلاصه اينكه لحظاتي براي هريك از افراد در شهر وجود دارد كه «حالشان خوب نيست» و جايي ندارند كه بروند.
معماري سريع، پيشنهادي است براي رفع نيازهاي اوليهي جمعيت مهاجر روزانه، و همچنين همهي شهرونداني كه در طول روز بخشي از زمان خود را در سطح شهر سپري ميكنند.
.
مطالعهی رایگان این نشریه : ۱۰۱ نمونه از معماریِ سریع
<